Henk Visch (NL)

Henk Visch - Du Livre du Matin (2018)
brons
220 x 140 120 cm
courtesy de kunstenaar & Tim van Laere Gallery, Antwerpen
fotografie Gert Jan van Rooij

Henk Visch - Du Livre du Matin (2018)
brons
220 x 140 120 cm
courtesy de kunstenaar & Tim van Laere Gallery, Antwerpen
fotografie Gert Jan van Rooij

Henk Visch - Du Livre du Matin (2018)
brons
220 x 140 120 cm
courtesy de kunstenaar & Tim van Laere Gallery, Antwerpen
fotografie Gert Jan van Rooij

Henk Visch - Piazza del Popolo (2006)
brons
210 x 135 x 135 cm
courtesy de kunstenaar & Tim van Laere Gallery, Antwerpen
fotografie Gert Jan van Rooij

Henk Visch - Piazza del Popolo (2006)
brons
210 x 135 x 135 cm
courtesy de kunstenaar & Tim van Laere Gallery, Antwerpen
fotografie Gert Jan van Rooij

Henk Visch - Piazza del Popolo (2006)
brons
210 x 135 x 135 cm
courtesy de kunstenaar & Tim van Laere Gallery, Antwerpen
fotografie Gert Jan van Rooij

Henk Visch - Piazza del Popolo (2006)
brons
210 x 135 x 135 cm
courtesy de kunstenaar & Tim van Laere Gallery, Antwerpen
fotografie Gert Jan van Rooij

Henk Visch - Piazza del Popolo (2006)
brons
210 x 135 x 135 cm
courtesy de kunstenaar & Tim van Laere Gallery, Antwerpen
fotografie Gert Jan van Rooij

Henk Visch - Du Livre du Matin (2018) & Piazza del Popolo (2006)

Met zijn grijsgroene kleur en lange, slanke vorm viel de sculptuur Du Livre du Matin (Uit het Ochtendboek) van Henk Visch (Eindhoven, 1950, woont in Eindhoven en Berlijn) niet meteen op tussen de bomen. Eenmaal dichtbij werd de bezoeker geconfronteerd met een ernstig gemankeerde mensfiguur. Het is een aangrijpend beeld. De figuur lijkt amper het evenwicht te kunnen houden, het dunne bovenlijf zonder armen zoekt kronkelend naar balans en het kwetsbare kleine gezichtje met de blik naar de hemel lijkt verloren. Dit beeld is geen idool, het biedt geen soelaas. Het lijkt zelf op zoek naar verlossing.

Visch begon als tekenaar en graficus maar trok de aandacht van de kunstwereld in de vroege jaren tachtig met zijn sculpturen. Massieve sculpturen in hout, brons en aluminium, maar ook tere bouwsels, gestileerde mensfiguren en mysterieuze assemblages uit zeer uiteenlopende materialen.

Visch’ mensfiguren ontberen specifieke gelaatsuitdrukkingen, vaak hebben ze geen armen en zijn benen of romp uitgerekt waardoor soms (ogenschijnlijk) wankele poses ontstaan. Het staan en zoeken naar balans is belangrijk in zijn beeldhouwkunst. Het symboliseert het figuurlijke ‘in het leven staan’.

Visch voorziet zijn sculpturen vaak van poëtische en raadselachtige titels. Het beeld is geen illustratie van de titel, de titel biedt evenmin concrete duiding bij het werk. Op die manier werken beeld en tekst samen en versterken elkaar. Zo ook Piazza del Popolo (2006), een tweede beeld dat Visch in GODHEAD liet zien. De titel verwijst naar het gelijknamige plein in Rome, met twee vrijwel identieke kerken aan de rand en een grote obelisk in het midden. Piazza del Popolo staat bekend als het Plein van het Volk, hoewel Popolo verwijst naar de populieren die in vroegere tijden langs het plein stonden. Dit beeld is niet alleen heel dierbaar voor Visch, onder andere door de architecturale kwaliteit – het hoofd verbeeldt het ronde plein, de ledematen verwijzen naar de symmetrie van de architectuur - maar is in zijn ogen in deze tijden van toenemend populisme tevens een monument voor democratie en menselijke kracht.