Julian Weber (DE)

Julian Weber - Broke (2022) video Dorothée Meddens

Julian Weber - Broke (2022) fotografie Gert Jan van Rooij

Choreograaf, danser en beeldend kunstenaar Julian Weber (Bockenem, Duitsland, 1986, woont in Berlijn) maakt sculpturale, scenografische performances waarin hun eigen lichaam, muziek en materialen zoals klei en aluminium een rol spelen. Het podium en de tentoonstellingsruimte lopen in Webers werk naadloohuns in elkaar over. Hun performances komen vaak tot stand in samenwerking met andere dansers en muzikanten.

In De Oude Warande wordt het publiek op een wonderbaarlijke excursie door het park meegenomen. Hun gids verandert steeds van rol, van beroep en van gender, transformeert van mens naar dier, van jager naar prooi, van overheerser naar onderworpene en van rationele denker naar intuïtieve doener. Op verschillende plekken wordt gestopt en worden met of zonder woorden mogelijke geschiedenissen van De Oude Warande onthuld en gecreëerd. Er wordt een spel gespeeld met feit en fictie.

Op hun ronde door het park wordt Weber begeleid door een muzikant, een drummer op een mobiel podium dat Weber steeds achter hun aansleept. In paardenterminologie beschrijft "broke" een paard dat getraind is om te worden bereden of een voertuig te trekken. Op de verschillende stopplekken maar ook tijdens het voortbewegen, drumt de muzikant. Met het mobiele podium verwijst Weber naar de geglobaliseerde (kunst)wereld, waarin mensen en spullen voortdurend over de wereld versleept worden. Het is tegelijkertijd een symbolische verwijzing naar de noodzaak om de grenzen van de beeldhouwkunst op te rekken.

Weber is geïnteresseerd in de manier waarop artistieke producties mensen en hun sociale en genderidentiteiten representeren. Zij wijzen het publiek erop dat de categorisering van wat normaal is en wat abnormaal, niet natuurlijk is maar kunstmatig. Iemand als vreemd of anders beschouwen, is alleen maar het gevolg van negatieve classificatie door een meerderheid die zijn eigen sociale identiteit als norm beschouwt. Wat daarvan afwijkt, wordt gezien als onbegrijpelijk of zelfs bedreigend en moet op afstand blijven. Met hun fluïde personage ondermijnt Weber die onnatuurlijke, rigide categorisering.