Egied Simons (NL)

Egied Simons - Coils (2017)
Disruption – Remapping Nature (2017)
Fotografie Gert Jan van Rooij

Egied Simons – Coils (2017)

De wereld is zijn laboratorium. Egied Simons (Wouw, 1958, woont en werkt in Rotterdam) maakt processen en structuren van levende organismen zichtbaar die anders onopgemerkt blijven. Maar Simons grijpt, op subtiele en respectvolle manier, ook zelf in de natuurlijke ruimte in. Het gaat hem dan ook niet om de magie van de biologie zelf, maar om de esthetische ervaring van de wonderlijke fenomenen die zich elke dag rondom ons afspelen.

In Liquid Files komen veel typerende aspecten van Simons’ kunstenaarspraktijk samen: een procesmatige manier van werken, met vergankelijk, puur organisch materiaal dat hij zelf verzamelt, en waarbij het toeval een grote rol speelt. Uitgangspunt van de Liquid Files is de projectie van levend materiaal. Op overheadprojectoren plaatste Simons diaraampjes en tussen de glaasjes van de raampjes perste hij wat afval uit de biobak, stuifmeel of spinnenrag. De ontwikkeling van het leven op die paar vierkante centimeters, live te volgen door het publiek, resulteerde in sierlijke en kleurrijke structuren, die gedachten aan abstract-expressionistische schilderkunst oproepen. Voor andere Liquid Files vulde Simons doorzichtige bakken met water uit de sloot, vol met torretjes, watervlooien en muggenlarven. Het beeld van de bakken projecteerde hij op ramen, van bushokjes, galeries of huizen. Toeschouwers waren getuige van een bewegend schaduwkunstwerk van minuscuul waterleven, haarscherp en in droomachtige buitenproportioneel formaat.

In Coils (2017) borduurt Simons voort op zijn fascinatie voor de grillige vorm van wortelstructuren. Van gerecycled gekleurd, synthetisch scheepstouw maakte hij sculpturen in de vorm van spiralen. Het werk speelt met het gegeven van de zichtbare en onzichtbare boomwortels in het oude bos. Het touw heeft van zichzelf een structuur die vergelijkbaar is met die van boomwortels. Het bestaat uit kleine, dunne draadjes met vertakkingen en is bovendien buitengewoon absorberend. Die structuur dicteerde hoe de kunstenaar het touw heeft kunnen bewerken; het liet zich niet zomaar vormen volgens vooropgezet plan. Tegelijkertijd gaat het onnatuurlijke, kleurrijke en onverwoestbare materiaal een schurende interactie aan met zijn natuurlijke omgeving.