Tatiana Wolska - Standby (2024)
20 m³ schroot hout, schroeven
courtesy de kunstenaar en Irène Laub Gallery, Brussel
fotografie Gert Jan van Rooij
Tatiana Wolska - Standby (2024)
Tatiana Wolska (1977, woont en werkt in Brussel) is een multidisciplinaire kunstenaar, wier werk bestaat uit tekeningen op papier en installaties en sculpturen die ze sinds het begin van haar kunstenaarschap maakt van gevonden hout en materialen die ze van de prullenbak behoedt. Ze groeide op in Polen, destijds een communistische staat, waar vanuit schaarste aan middelen “alles werd hergebruikt en getransformeerd”, iets dat haar werk nog altijd inspireert.
Met het materiaal maakt Wolska poëtische kunstwerken die vaak uit een veelvoud van hetzelfde object bestaan: van spijkers en afgedankt plaatmateriaal tot plastic flessen en takken. Ze manipuleert deze op repetitieve wijze met als resultaat organische, soms grillige sculpturen die in de lucht lijken op te zwellen, ogenschijnlijk op bomen en aan struiken lijken te parasiteren of uit muren lijken te groeien.
Of deze werken nu opgebouwd zijn met aan elkaar gesmolten, gelijmde of aan elkaar getimmerde elementen, zelden vormen ze een naadloos geheel. Zo ook het werk Standby, een omvangrijke, elf meter lange installatie die Wolska voor ARBOS in situ vervaardigde. Het werk – dat teruggrijpt op gelijkaardige installaties die ze eerder in Nice en Brussel maakte – biedt een bespiegeling op een sociale utopie en is een voortzetting van haar doorlopende onderzoek naar wat ze omschrijft als nomadische, democratische en relationele architectuur, waarin gebruik wordt gemaakt van wat in de directe omgeving voorhanden is. Met Standby bood Wolska de bezoeker een mogelijkheid tot onthaasting, tot rust nemen, tot lekker luieren.
Misschien doet het werk door het materiaal en de bouwwijze denken aan barricades, of roept het mede door de plek nostalgische herinneringen op aan het bouwen van een hut? Het geborgen gevoel je ergens terug te trekken? Standby weerspiegelt voor Wolska “het meest primaire en elementaire gebaar van de mensheid: onderdak zoeken”, de bittere noodzaak dit ook te kunnen vinden dagelijks in nieuwsberichten onderstreept.