Sonia Kacem (CH)

Sonia Kacem - Digging Soft Walls (2019)
Delirious (2019)
Fotografie Gert Jan van Rooij

Sonia Kacem - Digging Soft Walls (2019)

Het werk van Sonia Kacem (1985, Zwitserland) bestaat hoofdzakelijk uit sculpturen en installaties die erop gericht zijn een door de beschouwer sterk voelbare relatie tussen vorm, materiaal en ruimte te creëren. Kacem onderzoekt zorgvuldig de fysieke eigenschappen van materialen en vormen en experimenteert met het combineren van beide in een zoektocht naar interactie tussen kunstwerken en waarnemer.

Met haar werken onthult ze een poëtische kant van alledaagse materialen en objecten die normaal gesproken onopgemerkt blijft. Kacem haalt haar materialen uit de verschillende fasen van de consumptiecyclus, soms wordt iets speciaal voor haar geproduceerd, online besteld of in een tweedehandswinkel gekocht, soms gebruikt ze fabrieksresten, afval of wegwerpartikelen. Zo bestaan veel installaties uit gebruikte materialen uit de huishoudelijke wereld, zoals stoffen, sponzen, papier, plastic of oude jaloezieën en zonnewerkingszeil. Materialen die doorgaans eindigen op de vuilnisbelt of in de garage worden door Kacem ingezet vanwege hun picturale en plastische potentieel.

Kacem laat platte materialen zoals stoffen in ruimtelijke vormen veranderen die de ruimte binnendringen. Door hun kleuren, hun plooiingen en bollingen suggereren ze volume en beweging, waardoor ze zich nadrukkelijk verbinden met ruimte en tijd. Op hetzelfde moment zinspelen Kacems ruimtelijke vormen en composities, ondanks hun abstractie, zelf ook op een zekere lichamelijkheid, op de aanwezigheid van mensen. Met titels als Thérèse, Petra en Loulou, allemaal voornamen, wordt de verpersoonlijking van de objecten benadrukt en de ervaring van die lichamelijkheid versterkt. Daarmee daagt de kunstenaar niet alleen de traditionele notie van beeldhouwkunst uit, maar ook de perceptie en ervaring van de ruimte.

Voor DELIRIOUS maakte Kacem een installatie bestaand uit een stalen structuur, die in de grond verzonken was en waarover een stuk roze vinyl was gedrapeerd, op zo’n manier dat tegelijkertijd uit plat, statisch materiaal weer volume en beweging werden gesuggereerd en de menselijke huid letterlijk in herinnering werd geroepen.