Olivia Bax – Cartouche (2023)

Olivia Bax (Singapore, 1988, woont en werkt in Londen) is in haar praktijk geïnspireerd door het werk van de Amerikaanse sciencefiction schrijfster Ursula Le Guin. Veelal wordt gedacht dat de speer het allereerste menselijke gereedschap was maar in haar invloedrijke essay The Carrier Bag Theory of Fiction (1986) bestrijdt Le Guin dat idee. Niet de dodelijke spies maar de draagzak is volgens Le Guin de grootste uitvinding van onze voorouders: een buidel waarin de vroege mens meer kon meenemen dan in zijn handen alleen, om het thuis te bewaren of uit te delen.

Volgt de speer één rechte lijn naar zijn doelwit, de inhoud van de tas is een stuk rommeliger. Zo verschuift Le Guins verhaal ons idee van de mens als geïsoleerd, destructief en dominant wezen naar een idee van de mens als innig en veelvuldig verstrengeld met zijn omgeving.

Dat idee resoneert ook in Bax’ sculpturen, die uit elkaar gehaald, ingepakt, verscheept en opnieuw geassembleerd worden. Bax recyclet de verschillende onderdelen van haar werken, om ze steeds op andere manieren met elkaar te verbinden. Zo bewerkstelligt ze maakt ze ook scheidslijnen tussen ‘binnen’ en ‘buiten’ en tussen ‘proces’ en ‘eindresultaat’.

De oude krat die Bax gebruikte om haar sculptuur naar De Oude Warande te transporteren belandde bij aankomst niet in de opslag. De kunstenaar maakte het juist onderdeel van haar werk, goot er dezelfde verf over. De afmetingen van de krat, en dus van het werk, liet de kunstenaar dicteren door de afmetingen van haar atelierdeur.

‘Waar ontmoeten organische en door mensen gemaakte structuren elkaar?’, vraagt de kunstenaar zich af. Kijkend naar haar werk volgt je oog een netwerk aan knooppunten, bochten en trechters. Een klein grottenstelsel, dat de talloze manieren weerspiegelt waarop ook wij mensen met onze omgeving verbonden zijn.

“ Ik heb de sculptuur de titel Cartouche gegeven. In het Frans betekent het patroon of container. In het Engels heeft het veel betekenissen. Het is een kookterm voor stoven en betekent fout deksel. Ik heb Derrida's beschrijving van 'Cartouche' gelezen in The Truth of Painting. Deze wordt geïllustreerd met enkele prachtige schetsen van dozen, met items die eruit komen. En tot slot is Cartouche een term voor het opbergen van hiërogliefen, frames en tablets. Ik denk dat alle betekenissen voor dit werk opgaan.“, aldus de kunstenaar.