Giulia Cenci - field (2018)
Hybrids (2018)
Fotografie Gert Jan van Rooij
Giulia Cenci – field (2018)
Giulia Cenci (Cortona (IT), 1988, woont en werkt in Amsterdam) maakt doorgaans vervreemdende, grillige landschappen met onbestemde objecten. Ze steken uit de witte muren en liggen op de vloeren van kunstruimtes en ogen zowel organisch, synthetisch als industrieel. Soms is een stukje elektriciteitsdraad, een deel van een stekker of een ander onderdeel van een apparaat zichtbaar. Alle objecten hebben dezelfde semi-transparante wit-grijzige kleur door de meervoudige harsachtige lagen die erop aangebracht zijn.
Cenci bewerkt en vermengt de objecten op tal van manieren, handmatig en mechanisch, waarbij ze voortdurend elementen toevoegt en andere weer verwijdert, zodat er in alle opzichten een, zoals Cenci ze zelf noemt, ondefinieerbare eenheid ontstaat, die de klassieke beeldhouwkunst zowel omhelst als onderuit haalt. Zowel organisch ogend als kunstmatig, amorf als herkenbaar en ambachtelijk als industrieel, is het werk van Cenci multi-hybride.
Waar een white cube alle ruimte ter beschikking stelt voor het kunstwerk, gebeurt in De Oude Warande precies het tegenovergestelde. Daar moet het werk zich voegen naar de beboste ruimte. Het werk dat Cenci maakte voor Hybrids gaat een interactie aan met die ruimte. De grillige vormen lijken vertakkingen van de bomen. Ze gaan voor een deel om de stammen heen, waardoor ze de bomen als het ware omhelzen. Aan de basis van deze objecten liggen onderdelen van auto's, treinen en andere machines en apparaten, die zijn bewerkt met het voor de bomen niet belastende lichte materiaal urethaanschuim en gecoat met meerdere lagen siliconenrubber.
Cenci koos bewust een perceel met een relatief hoge boomdichtheid. Zelf spreekt ze van crowded verticality (drukke verticaliteit). Op maat gemaakt liet ze de objecten de beschikbare ruimte innemen, net zoals takken, bladeren, mossen en paddestoelen dat doen. Op organische wijze volgde de installatie de lijnen van de takken maar was er, paradoxaal genoeg, tegelijkertijd sprake van een uniek, ongrijpbaar en kunstmatig panorama.